In dit stuk zingen Anouk en Martijn chansons over de tijd van nu.
Dit wordt gezongen met een verzameling aan prachtige chansons uit allerlei tijdperken en hiermee pakken ze de huidige samenleving aan. Met liederen over liefde en relaties in alle mogelijke vormen, proberen zij zowel hun publiek als zichzelf te begrijpen. Van Stromae en Brel tot Ben Mazué, Aznavour, Piaf, Enrico Macias en Lynda Lemay.
Dronkenmanspraat, liefdesverklaringen, noodkreten en odes, welkom en afscheid, alles komt voorbij in hun muziek. "Pardon, mevrouw? Mag ik u mevrouw noemen?" Samen met Martijn won Anouk op vijftienjarige leeftijd het Concours de la Chanson. Nu, na studies, huwelijken en grote gebeurtenissen, hebben de twee elkaar opnieuw gevonden.
Anouk zingt en Martijn is haar eenkoppige band. Hij speelt meerdere instrumenten, soms zelfs tegelijkertijd. En dan zeggen dat mannen niet kunnen multitasken!